مدتی میشود می برند ومی دوزند و با به به و چه چه اندازه تنم می کنند

سر نو شت را می گویم!ومن سرگردانم بین دو راهی که بین تو آن غریبه

کشیده شده دو راهی که یکی باید شود تقدیر فرداهایم رنگ به رو ندارم

حتی دندان های بی جانم قدرت فشرده شدن ندارند تا جلوی این بغض

لعنتی که ناله جدایی دارد گرفته شوداین روزها منتظرم "منتظر یک نگاه

یک حرف یک جمله که سست شود پای رفتنم ....کابوس نبودن هایت

چنگ بر وجودم می زند تو را همان خواب که رنگ کابوس داشت ازمن

ربود همانی که گفتی چپ است !خوابم چپ نبود راست بود همان

 راستی که تو را از من گرفت...

نظرات شما عزیزان:

احمد سعیدی

ساعت21:55---30 بهمن 1392

عالی بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: