روزهایم با این آرزو شب میشود شاید امروز این آرزو برآورده شود احساس میکنم که مرده ام و آنقدر پلک های بی جانم را به هم میزنم که شاید تصویر گنگ اتاقم محوشود

وای خدای من صدای تیک تاک ساعت روی میز خیال مرگ را ازمن ربود پس امروز هم زنده ام ومحکوم به زندگی دیروز "امروز"وفرداهایم با این آرزو سپری میشود

پس من مرده ام وتنها جسم بی رمقم مثل رباتی آهنین دست وپا میزند ...